Η ΠΙΟ ΑΜΟΡΦΗ ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ

 [Οι αριθμοί εντός παρένθεσης στο κείμενο, αντιστοιχούν περίπου στα νούμερα του χάρτη].

Αναμφισβήτητα η παραλίμνια διαδρομή είναι ένα από τα πιο πολυφωτογραφημένα μέρη της πόλης. Η ομορφιά αυτής της διαδρομής έγκειται στο ότι δεν υπάρχουν δραστικές παρεμβάσεις σε τεχνικά έργα κι έχει κρατήσει την φυσική αυθεντικότητά της. Σιγά σιγά αυτό βέβαια αλλάζει μιας και η τουριστικές δραστηριότητες πυκνώνουν.
Ας αρχίσουμε λοιπόν να σχολιάζουμε κάποια σημεία της διαδρομής, με τα οποία θα προσπαθήσουμε όχι μόνο να προτείνουμε κάποιες ιδέες αλλά και να αναθεωρήσουμε την άποψή μας ίσως, για το κατά πόσο είναι απαραίτητα κάποια έργα.

 Ξεκινώντας από τον Σταυρό (1), το πρώτο άσχημο πράγμα που "κλέβει" από την  γενικά όμορφη θέα, είναι η προβλήτα του Σταυρού. Εδώ και χρόνια είναι μη προσβάσιμη , αλλά και η χρησιμότητά της είναι ανύπαρκτη. Ίσως μάλιστα να καταντά και επικίνδυνη αν κάποιος αγνοήσει τις προειδοποιητικές πινακίδες που φράζουν την είσοδό της. Μήπως ήρθε η ώρα να την αφαιρέσουμε από το σκηνικό; Στην κρίση σας…

Μάλιστα, ακριβώς σε εκείνο το σημείο "κάτι μαγειρεύεται" ακριβώς απέναντι από την προβλήτα, μόνο που παραμένει έκπληξη!! (2) (Το "Διαύγεια" δυστυχώς δεν είναι και πολύ εύχρηστο στο να βρει κανείς  τι κατασκευάζεται αυτή τη στιγμή στη πόλη.  Η on-the-fly  πληροφόρηση του πολίτη είναι υποχρέωση όμως ενός Δήμου, διαυγούς ως προς τις διαδικασίες  και τις αναθέσεις).

Η "Μύτκα" παρόλο που έχει φωτογένεια σε  λήψεις μακρινών αποστάσεων , από κοντά θυμίζει περισσότερο σεισμοπαθή περιοχή!! (3)  Άλλο ένα σημείο που θα πρέπει να βάλουμε μπροστά το μυαλουδάκι μας και να προτείνουμε ιδέες..

Αφήνοντας ένα πολύ μεγάλο κομμάτι από το Ντολτσό μέχρι την διασταύρωση του Νοσοκομείου, ξεκινάμε έναν περιλίμνιο περίπατο. Στην διασταύρωση αυτή ελάχιστες είναι οι ενδείξεις για κάποιον επισκέπτη ότι αν συνεχίσει στο μικρό δρομάκι δίπλα στη λίμνη, τον περιμένει μια μαγευτική διαδρομή. Δύο μικρές πινακίδες μόνο που μας ενημερώνουν  για το Μοναστήρι της Παναγιάς της Μαυριώτισσας , κι αυτές χωρίς να καθορίζουν σαφώς την κατεύθυνση (4). Ευτυχώς οι οδηγοί των τουριστικών λεωφορείων ξέρουν τον δρόμο…

Στο πρώτο άνοιγμα αριστερά μας μετά τη διασταύρωση του Νοσοκομείου, ο  "ποδοσφαιρικός πολιτισμός"  εμπνέει κάποιους πολίτες του Δήμου μας. Η παιδεία τους φαίνεται  από τα  γραμμένα συνθήματα με σπρέι  πάνω στον παραδοσιακού ύφους τοίχο.. Δεν ξέρω αν υπάρχει κάποιος τρόπος να καθαρίζουν αυτά τα αντιαισθητικά  μηνύματα, αλλά όπως και να 'χει μας θέτει μπροστά στη πρόκληση του να καταφέρουμε να σέβεται ο πολίτης το περιβάλλον του..  (5)
Όσο για το περιεχόμενο αυτών των συνθημάτων, ας απαντήσουμε κι εμείς με ένα παρόμοιο ρητό: "Δεν θα γίνεις άνθρωπος ποτέ, οπαδέ-οπαδέ!"

Επίσης δεν γνωρίζουμε αν το πεζοδρόμιο ανάμεσα στα πλατάνια, εκτός από αισθητική παρέμβαση επιτελεί κάποια άλλη χρήσιμη λειτουργία. Επιτρέψτε μας να αμφιβάλουμε αν οι περιπατητές τον βρίσκουν όντως βολικό..

Η κόκκινη ηλεκτρονική πινακίδα που μας πληροφορεί κυρίως  για την ημερομηνία, την ώρα και ότι βρισκόμαστε στην επικράτεια του Δήμου Καστοριάς, εκτός από παράταιρη αισθητικά (το οποίο μπορούμε να παραβλέψουμε νομίζω), δεν μας παρέχει και κάποια άλλη ουσιαστική πληροφορία.

Λίγο μετά την σπηλιά του Δράκου φτάνουμε σε ένα νεόδμητο "οίκημα".  Πιθανότατα προορισμένο να μεταμορφωθεί σε κάποιο αναψυκτήριο.. (6) Είναι κι αυτό μάλλον από τις "αναθέσεις- φαντάσματα", γιατί δεν καταφέραμε να το βρούμε στο "Διαύγεια"..
Όποιος έχει κουράγιο ερευνητικό ας βοηθήσει…
Ας μην δώσουμε όμως άλλη έκταση στο άρθρο και σας κουράσουμε.
Θα επανέλθουμε σύντομα

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ…