ΜΕΤΑΞΥ ΠΟΝΟΥ ΚΑΙ ΑΝΙΑΣ

(Ένα ευχαριστήριο κείμενο προς το Νοσοκομείο Καστοριάς)

Θα τρίζαν τα κόκαλα του Σοπενχάουερ αν ήξερε ότι βάζω στιχάκια του στο παρών ανάγνωσμα ως επικεφαλίδα, αλλά δεν με ενοχλεί καθόλου το τρίξιμο αυτού του “αμφιλεγόμενου” . 

Αντίθετα με ενοχλούσαν ένα σωρό πράγματα καθώς ήμουν καθηλωμένος στο κρεβάτι απ' τον πόνο στα δικά μου κοκαλάκια, αναγκασμένος να διαλύω την ανία μου στον προεκλογικό τηλεσουρεαλισμό.

Εδώ και χρόνια δεν διαθέτω τηλεοπτική συσκευή στο σπίτι μου και ενόσω νοσηλευόμουν με σπασμένα κόκαλα, κόντεψα να πάω απο overdose νοθευμένης τηλεπρέζας. 

Ένα επικίνδυνο μείγμα τηλεοπτικής τρομοκρατίας, παρακμιακών εκπομπών και παρανοϊκών διαφημίσεων . 

Φόλα,Όλοι,Όλα στη κάθε αντένα να εκπέμπουν ψηφιακά και αναλογικά ταυτόχρονα χωρίς οίκτο. Έτσι οι προεκλογικές περιπτύξεις πολιτικών αρχηγών που χαιδολογούνταν με πιτσιρίκια, ανακατεύονταν αρμονικά με ειδησεογραφική φουριόζα τηλετρομοκρατία και διαφημιστικές ατάκες του στύλ “Κράζεις,θαυμάζεις”. Για να μη μιλήσω για την πρώτη φορά αριστερά διαπραγματευτική σαλάτα που έκανε τον συγγραφέα του Game of thrones να πέσει σε κατάθλιψη.

Δεν είναι όμως αυτός ο λόγος που γράφω τούτο εδώ το πόνημα.

Όσο κι αν πόνεσα, στο τέλος έγινα αντιρρησίας της είδησης και ησύχασα..

Αυτό που με τρώει είναι να πω κυρίως ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ στους γιατρούς της ορθοπεδικής του νοσοκομείου μας και να αναδείξω λίγο τα προβλήματα εκεί όπως τα βίωσα.

Αν κανείς πάει για μια απλή εξέταση στα εξωτερικά ιατρεία μάλλον δεν θα αποκομίσει και την καλύτερη εικόνα. Θα πρέπει να περιμένει υπομονετικά αφού μπορεί να υπάρχουν ακόμα και 40 νούμερα για να εξεταστούν συν τον χρόνο αναμονής αν χρειαστούν ακτινογραφίες.. Δηλαδή ένα 4ωρο αναμονής ετοιμαστείτε να το ανεχθείτε. 

Οι περισσότεροι αρχίζουν την γκρίνια και τελικά η εικόνα που αποκομίζει κάποιος αρχικά, με την τάση που υπάρχει να γενικεύονται καταστάσεις, θα απαξιώσει τα δημόσια νοσοκομεία. 

Αν όμως νοσηλευτεί κάποιος έστω για λίγες μέρες θα καταλάβει εύκολα πως το προσωπικό του νοσοκομείου είναι μικροί καθημερινοί ήρωες, μιας και δεν έχουν να αντιμετωπίσουν μόνο τον πόνο του κάθε ασθενή, αλλά και τα νεύρα τους πολλές φορές.

Η εικόνα της απαξίωσης (μέχρι πρότινος τουλάχιστον) ήταν ακόμα μεγαλύτερη με το 5ευρω που ήταν αναγκασμένος να πληρώνει ο κόσμος για τις εξετάσεις του. 

Ή ακόμα από ελλείψεις υλικού (φθηνιάρες βελόνες για τους ορούς που σπάνε συνεχώς, ελλείψεις σε γάζες κλπ. Πολλοί ασθενείς αγόραζαν μέχρι και τους ουροκαθετήρες τους!!). 

Επίσης αν νοσηλευτεί κάποιος θα παρατηρήσει ότι οι γιατροί περνούν και από τους θαλάμους. Είναι οι ίδιοι που εξετάζουν στα εξωτερικά ιατρεία. Οι ίδιοι που χειρουργούν. Οι ίδιοι που είναι στα επείγοντα περιστατικά, οι ίδιοι που τρέχουν πάνω κάτω για να τα προλάβουν όλα.

Και στο ορθοπεδικό τμήμα αυτοί οι ίδιοι είναι τρεις γιατροί όλοι κι όλοι!!

Κάθε μέρα ο Γρηγόρης, ο Θανάσης και ο Νώντας δίνουν μια αδυσώπητη μάχη με σπασμένα κόκαλα και σπασμένα νεύρα. Και τιμούν την δουλειά τους με αξιοπρέπεια και υπομονή..

Έχουν όμως κι έναν κρυφό αντίπαλο. Την κοινή γνώμη που θέλει οι ιδιώτες ιατροί να είναι καλύτεροι και πιο φημισμένοι και με περισσότερες προοπτικές και πιο πλούσιοι σε σχέση με αυτούς που υπηρετούν τον στίβο της δημόσιας υγείας με τις απλήρωτες υπερωρίες, τον φόρτο εργασίας, την υποστελέχωση, τα υπερ-χρησιμοποιημένα εργαλεία, το δαιδαλώδες σύστημα οργάνωσης, την γραφειοκρατεία, τις ελλείψεις, τους διεφθαρμένους πολλές φορές συναδέλφους τους που αμαυρώνουν και τους υπόλοιπους και δεν ξέρω τι άλλο...
Α! Ναι.. Μέχρι πρόσφατα και τον Άδωνη!!

Επίσης ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ στις/στούς νοσηλευτές, που πολλές φορές η δουλειά τους χάνεται. Μοιάζουν σαν τα “μινιόν” στο “Εγώ ο Απαισιότατος”.
Δηλαδή κάνουν όλη τη σκληρή δουλειά, ψυχολογώντας προϊστάμενους, γιατρούς και ασθενείς μιλώντας ελάχιστα.. 

Έρχονται, τσιμπάνε, φεύγουν σαν ένα μελισσολόι ντυμένο στα λευκά που χορεύει από κρεβάτι σε κρεβάτι φροντίζοντας για κάθε τι. 

 Όταν μάλιστα δεν μπορείς να αυτοεξυπηρετηθείς και να πας τουαλέτα (οπότε “το σπρώχνεις” το χοντρό στο ξαπλωτό και κάπου εκεί η αξιοπρέπειά σου πάει περίπατο στη βρωμερή κόλαση), τότε είναι η στιγμή που οι νοσηλευτές μοιάζουν με αγγελούδια που σε τραβάνε πάλι πίσω στη γή.. 

Αυτή η συγκεκριμένη “δουλειά” δεν νομίζω ότι πληρώνεται με τίποτα...

Ίσως όμως η μεγαλύτερη έλλειψη είναι οι οδηγοί ασθενοφόρων. 

Το ΕΚΑΒ είναι μόνο για τα επείγοντα περιστατικά που έρχονται στο νοσοκομείο. Από εκεί και πέρα όμως υπάρχουν σε όλο το Νομό, δεκάδες συμπολίτες μας, που είτε λόγω ασθένειας, είτε λόγω ηλικίας πρέπει να μεταφερθούν στο νοσοκομείο ξαπλωτοί και ακούνητοι. 

Για την εξυπηρέτηση αυτών των ανθρώπων υπάρχει μόνο ένας οδηγός ασθενοφόρου!! 

Πολλές φορές αυτό το ασθενοφόρο μεταφέρει ανθρώπους και ιατρούς εκτός Καστοριάς (Κοζάνη, Γρεβενά, Πτολεμαΐδα, Θεσσαλονίκη κλπ). Έτσι πολλοί ασθενείς ποντάρουν στη τυχερή τους μέρα να πάρουν εξιτήριο από το νοσοκομείο και να πάνε σπίτι τους εάν δεν επιτρέπεται να σηκωθούν από το κρεβάτι τους. 

Αν δεν είναι η τυχερή τους μέρα, θα πρέπει να μείνουν μέσα, καταλαμβάνοντας ίσως άσκοπα κλίνες του νοσοκομείου..

Μου έχει περιγράψει εκτενώς τραγελαφικά περιστατικά ο Στέφανος που μάλλον προσπάθησε να τα συμπυκνώσει σε αυτό εδώ το άρθρο:

Άρθρο για ελλείψεις Νοσοκομείου

Είναι πολύ λιτό όμως και προφανώς προσπάθησε να χωρέσει πολλά πράγματα σε μικρή έκταση κειμένου, για να μπορέσει να διαβαστεί εύκολα. Δεν θα είμαι το ίδιο φειδωλός με τους αναγνώστες.

Θα ακολουθήσω την τακτική του lifeStalin κειμένου που επιβάλει την ανάγνωση με την απλότητα της έκφρασης και το ειρωνικό χιούμορ. 

Δηλαδή θα γράψω σε κακή γλώσσα. Και οι κακές οι γλώσσες όταν δεν σπάνε κόκαλα, κουτσομπολεύουν. 

Επειδή ξέρω ότι σας αρέσει το κουτσομπολιό λοιπόν, ακούστε κι αυτό:

Γνώρισα από κοντά κάποιους που έχουνε το στίγμα της “μεσογειακής ανομίας”.

Δεν μπορώ να το αποδείξω, αλλά θα σας το περιγράψω με gossip λεπτομέρειες. Είναι η επήρεια από το overdose τηλεσουρεαλισμού στο οποίο αναφέρθηκα στην αρχή.

Μιας και υπάρχει έλλειψη οδηγών ασθενοφόρων, αναγκάστηκα να χρησιμοποιήσω το ασθενοφόρο του Δήμου Νεστορίου (το οποίο παρεμπιπτόντως στοιχίζει 30 Ευρώ/δρομολόγιο μαζί με τον οδηγό του δήμου). Εδώ να Ευχαριστήσω και τον Ζήση καθώς και τον Νεκτάριο που με ανέχθηκαν, με κουβάλησαν, με περίμεναν και με άφησαν να κάνω τράκα τα τσιγάρα τους σε όλες τις διαδρομές που τους υποχρέωσα, όπως επίσης και τον Δήμο Νεστορίου που παραχώρησε το ασθενοφόρο για να καλύψει τις ανάγκες μετακίνησής μου.

Κάποια στιγμή λοιπόν χρειαζόταν να κάνω κάπου μαγνητική τομογραφία. Η μαγνητική τομογραφία στοιχίζει σύμφωνα με το παραπεμπτικό κοντά στις 350 ευροπουλάδες από τις οποίες οι 220 ευροπουλάδες καλύπτονται από το ασφαλιστικό μου ταμείο. Ψάχνοντας λοιπόν κάποιο τέτοιο διαγνωστικό κέντρο με ενημέρωναν ότι υπήρχε πλαφόν στο πόσες εξετάσεις μπορούν να γίνουν κάθε μήνα από τα διαγνωστικά κέντρα και ότι αν ήθελα να κλείσω ραντεβού θα έπρεπε να περιμένω κάνα δίμηνο. Βέβαια υπήρχε και η άλλη οδός. Να πληρώσω άμεσα από τη τσέπη μου (με προσφορά παρακαλώ!!) 120 ευροπουλάδες και θα μπορούσα να κάνω την εξέταση την επόμενη κιόλας μέρα!!!

Δεν θα αναφέρω το διαγνωστικό κέντρο, ούτε την πόλη όπου έγινε η εξέταση, μιας και δεν μπορώ να αποδείξω κάτι. Αλλά βρε παιδιά.. Να χρεώνετε την ίδια εξέταση 350 Euros στα ασφαλιστικά ταμεία και 120 Euros στον εκάστοτε ασθενή νομίζω ότι η διαφορά αποκαλύπτει και το μέγεθος της κλεψιάς από τα ασφαλιστικά μας ταμεία. 

Και δεν βρήκα πουθενά κανέναν “μετρητή διαγνώσεων” για το πόσες καλύψατε κάθε μήνα στην ιστοσελίδα σας. (Να πούμε απλά ότι το διαγνωστικό κέντρο είναι ιδιωτικό). 

Οπότε νομίζω είναι προς το συμφέρον σας να λέτε και κάνα ψεματάκι για να κερδίζετε κάναν πελάτη παραπάνω που θέλει να κάνει την διάγνωση γρήγορα και δεν έχει διάθεση να περιμένει ένα και δύο μήνες (όπου άλλωστε μπορεί να μην έχει και νόημα πλέον η εξέταση).

Με το “ασαφώς δημιουργικό” κουτσομπολιό λέω να κλείσω το περιπετειώδες ευχαριστήριο κείμενο και να σας παραπέμψω στην άγνωστη σελίδα του Γ.Ν. Νοσοκομείου Καστοριάς που θέλει σαφώς βελτίωση, αλλά που να βρεθούν φράγκα τώρα για ιστοσελίδες κι από απόσταση εξυπηρέτηση..
http://www.kastoriahospital.gr/

Καρανικολόπουλος Σάκης

Loading:... (97% συναρμολογημένος)